Сәхнәдә – талантлар, ә залда – җанатарлар

Шунысы куанычлы: балтачлылар һәрвакыт спектакльләргә дә, авыл мәдәният йортында уза торган башка чараларга да бик теләп йөриләр. Бу юлы да залны тутырып килгән тамашачылар арасында беренче рәттә авылдашларының сәхнә иҗатын яратучы Раушания Гатауллина һәм аның кызы Альбина иде. Раушания Сәетгәрәй кызы үзе дә 90 нчы еллар уртасыннан алып 16 ел мәдәният йорты директоры булып эшләгән һәм ярты гасырдан артык бергә гомер итүче ире Халит Гарифулла улы белән спектакльләрдә актив катнашкан.

Спектакльнең иң өлкән тамашачысы – Дания апа Галләмова, аңа быел 91 яшь тула, һәм ул, ел саен күршеләре белән бергә, талантлы авылдашларын карап, алар өчен сөенергә килә.

– Алла боерса, киләсе елга да киләм әле – театрны бик яратам, - дип елмая энергиягә бай һәм шат күңелле әби.

Менә пәрдә ачылды һәм сугыш тәмамланганнан соң 50 ел узгач барган, күп кешеләрнең тормышын һәм язмышын үзгәрткән вакыйгалар башланып китте. Сәхнәдә Хафиз белән Маһирә ролен гаилә дуэты – Әсхәт һәм Ралимә Әхмәтшиннар башкарды, алар белән бергә тамашачылар да беренче минутлардан ук биредә сурәтләнгән вакыйгаларга чумдылар. Авыл мәдәният йорты мөдире Ралимә Зәкәрия кызына һәрвакыттагыча көчле холыклы хатын роле эләккән, ул үз алдына куелган бурычны бик оста башкарды, ә аның тормыш иптәше Әсхәт Әхмәтшин сугыш елларында югалган әтисе белән очрашырга җыенган Хафиз ролендә шулай ук балачагы әтисез үткән герой өчен чын күңелдән борчылу хисе уятты. 

Әтисен ерак сәфәргә кызы Фәрдия озата бара. Фәнзилә Мөхәммәдуллина сәхнәдә актриса булырга хыялланган, әмма әти-әнисе каршы килгәнгә хыялын чынга ашыра алмаган яшь кыз образын бик оста гәүдәләндерде.  Соңрак Фәнзилә пьесаның төп героеның яраткан хатын-кызы Фагыйләне дә уйнады.

Мифтахетдин – коточкыч һәм җимергеч сугыш елларында ук башланган бу вакыйганың үзәк образы, бу рольне сәхнә ветераны – харизмалы һәм сөйкемле Вәзил Гайфуллин башкарды. Узган ел аның юбилее булган – 70 яшь тулган. Ул бөтен гомерен авыл хуҗалыгына багышлаган – тракторчы булып эшләгән, аннары терлекчелектә хезмәт куйган, лаеклы ялга шуннан чыккан. Әмма Вәзил абый, күп кенә пенсионерлар кебек, өйдә утырмый, үзен алкышлар белән каршы алган якташларын сөендереп, иҗат белән шөгыльләнүен дәвам итә.

Спектакльләрдә даими катнашучы тагын бер үзешчән артист – Рамил Гайнуллин. Бу юлы ул Мифтахетдиннең ярты гасырдан соң очрашкан дусты ролен бик ышандырырлык итеп башкарды. Аның герое яшь буенча артисттан күпкә өлкәнрәк булса да, барысы да алдагы рольләрендәгечә уңышлы килеп чыкты. Өстәвенә, Рамил Кама Тамагы коммуналь хуҗалыгында эшли, шулай да репетицияләр өчен вакыт тапкан – актив һәм тормышка битараф булмаган кешеләргә иҗат өчен киртәләр юк. 

Бу драматик вакыйгада Мифтахетдиннең чит илдәге хатыны Диләрә ролен Эльмира Мөхәммәдуллина башкарды. Ул әсирлектән качкан яралы, ач солдатны тапкан һәм аңа ярдәм иткән хатын-кыз ролен уйнады. Ләкин, имин чит илдә тормыш көйле генә барган кебек тоелса да, төп геройның йөрәге һәрвакыт туган йортында була, ул шунда кайта һәм мәңгегә кала. Ә сынган беләзек сугыш җимергән тыныч тормыш символына әверелә, кызганыч, ул тормышны кабат кичеп булмый… 

Ә бу спектакль өчен пьесаны, узган еллардагы кебек үк, китапханәче Гөлнара Гафарова тапкан, ул барысы белән бергә театр тамашасын оештыруда бик актив катнаша: чөнки спектакль – сәхнәдә уйнау гына түгел, ә ул чор көнкүрешенә туры килә торган декорацияләр, киемнәр һәм башка бик күп сәхнә мизгелләре, алар бөтен коллектив эшенең уңышына нигез булып тора.

Спектакльдә суфлер ролен үтәгән Гөлнара Гыйбадуллина тамашачыларга артистларны тәкъдим итте, ә тамашачылар үзләрен онытылмаслык хисләргә төргән, көлдергән һәм елаткан өчен, туган йортка һәм якыннарга булган мәхәббәт турындагы тагын бер күңелне нечкәртерлек вакыйга өчен аларны аягүрә басып алкышладылар…