Ярты гасыр сизелмичә үткән

Александр һәм Надежда Захаровлар таучылар бистәсендә яши. Монда аларның әти-әниләре яшәгән һәм хезмәт куйган, биредә балалары туып үскән.
Александр Иванович мәктәпне тәмамлауга, РСУга әтисе янына бульдозерчы ярдәмчесе булып эшкә урнаша. Ә көзен армиягә китә. Ике елдан туган поселогына кайта һәм гипс руднигында эшли башлый. Ваклагыч аның беренче мөстәкыйль эш урыны була, ә бульдозер белән идарә итәргә әтисе өйрәткән.
Надежда Николаевна мәктәптән соң Казандагы һөнәри училищены тәмамлый һәм чорнау машиналары аппаратчысы белгечлеге ала.
– Апам Татьяна бу вакытта Түбән Камада яши һәм эшли иде, мин дә шунда китәргә ниятләдем, белгечлекне дә яңа урында кирәк була торганын сайладым. Әмма шулай килеп чыкты ки, күпмедер вакыт Казанда яшәдем, анда эшләдем, аннары районга кайттым.
Безнең яшь аермабыз бер ел гына. Бер мәктәптә укыдык, бергә ярышларга бардык, клубта чыгыш ясадык, биюләргә йөрдек, шулай итеп, бер-беребезгә игътибар иттек. Саша армиядән кайткач, бер елдан өйләнештек.
– Тик туй фотоларыбыз гына барып чыкмады. Дусларыбыздан фотоаппарат алып тордык, абый тегеләй дә, болай да төшерде, фотоларны ясый башлагач, аларның ял иткәндә кулланылган пленкага төшерелгәне ачыкланды. Кияү белән кәләш фонында су коену костюмнары кигән кешеләр, пальма һәм диңгез күренә. Шулай итеп, туй хәтердә генә калды. Әмма бу безгә 50 ел тату яшәргә комачау итмәде. 
– Минем әти-әни янында озак яшәмәдек, безгә бүлмә бирделәр. Поселокта торак белән проблемалар булмады. Ул чакта кешеләр көйсез түгел иде, бүлмәгә дә үз йортыбыз булгандай шатландык, күршеләр белән тату яшәдек. Безнең янәшәдә ике әби – Настя апа белән Марта апа яшәде, алар һәрвакыт ярдәм итәргә әзер иде, балаларны да карап торганнары булды.
– 50 ел эчендә торакны дүрт тапкыр алыштырдык. Менә хәзер кечкенә генә участогы булган аерым йортыбыз бар. Бу бик уңайлы, бигрәк тә пенсиядәге кешеләр өчен, барысы да янәшәдә генә, шөгыль дә бар.
–90 нчы елларда предприятиедә эшләве бик авыр булды, бу вакытка олы кызыбыз үсеп җитте, аңа укуын дәвам итәргә кирәк иде. Рудниктан юл идарәсе участогына күчтем. Мин эшләгәндә өч директор алышынды. Юл идарәсендә хезмәт хакы һәрвакыт яхшы булды һәм вакытында түләнде. Бу безгә авыр елларда зур ярдәм булды. 
Надежда коммутаторга телефонистка булып урнашкан, соңрак тау цехына күчкән. Рудникта барлыгы 42 ел хезмәт куйган.
Захаровлар ике кыз үстергән, биш оныклары һәм инде бер оныкчыклары да бар. Кызларына балаларын үстерергә булышканнар, хәзер оныкчыкны үстерергә дә рәхәтләнеп ярдәм итәләр.
– Кызларыбыз бик әйбәтләр, киявебез дә һәр эштә ярдәм итә. Үзебез дә булдыра алганча булышырга тырышабыз, балаларның ярдәменнән дә баш тартмыйбыз. Барысы да янәшәбездә генә, тату яшәвебезгә сөенәбез. Еллар шулай бер-бер артлы, сиздермичә үтеп китте. Гаҗәп инде, ярты гасыр үткән, кичә генә туй иткән идек кебек.