Лаеклы ялда булса да, кешеләргә булышуын дәвам итә

Ул үзе тумышы белән Сарманнан, 1976 елда Минзәлә медицина училищесын тәмамлаган һәм юллама буенча Балтач авылына җибәрелгән. Монда ул шушы авыл егетенә кияүгә чыга. Илдар Җәләлов умартачы булган, әтисе белән бергә алар совхоз умартачылыгында эшләгәннәр. 

Нәҗибә Гамирҗан кызы 37 елга якын җирле ФАПта фельдшер булып эшләгән. 70-нче елларда авылда яшәүчеләр саны 500 кешегә җиткән, эш күп, юллар начар булган, ә транспорт булмаган диярлек, ләкин, үзе әйтмешли, үз эшен һәрвакыт яратып башкарган, һәм теләсә нинди һава шартларында һәм тәүлекнең теләсә кайсы вакытында ярдәм күрсәткән.

«Элек авылда балалар күп иде, кечерәкләрен өйләренә барып карадым, мәктәп укучыларына прививкалар ясадым, ул вакытта бу фельдшерның бурычларына керә иде. Хезмәт юлымны үзәк район хастаханәсе баш табибының әтисе Минвәлиев Илдус Минвәли улы белән башладым, грамоталы, җаваплы, бик яхшы кеше иде, аны барысы да хөрмәт итте», - диде Нәҗибә Гамирҗан кызы.

Ул 60 яшендә лаеклы ялга чыга, әмма аны тагын да эшләргә күндерәләр. Күпчелек авыл халкы кебек үк, Җәләловларның һәрвакыт зур хуҗалыклары булган, хәзер дә йортта эш җитәрлек.

“Язмыш җилләре мине туган ягымнан еракка китерде, әмма тормышым бәхетле. Яраткан эшем булды, балаларым яхшы кешеләр булып үсеп җиттеләр, мин инде биш онык дәү әнисе. Алар ялларда безгә еш кайта, мин балаларны яратам һәм оныкларым белән бик шатланып шөгыльләнәм», - ди ул.

Ире белән бергә алар өч бала тәрбияләп үстергән: кызлары Эльмира, иң олысы, әнисе эзләре буенча киткән – РКБда шәфкать туташы, уллары Алмаз Казан шәһәрендә муниципаль хезмәттә эшли, ә кече кызлары Лилия мәдәният хезмәткәре.

“Кешеләр миңа әле дә мөрәҗәгать итәләр, әлбәттә, ярдәм итәргә тырышам», - ди Нәҗибә Җәләлова. - Күршем Сөембикә апа 16 яшеннән сыер савучы булып эшләде, ул биш бала анасы, күптән пенсиядә, инде сәламәтлеге дә шәптән түгел, әлбәттә, мин аңа сәламәтлеген тотрыклы итүдә булышырга тырышам. Бу бик яхшы гаилә, яшь чакта бер-беребезгә һәрвакыт ярдәм иттек. Мин аны бик хөрмәт итәм. Мин укырга киткән вакытларда ул хуҗалыкны һәм балаларны карап кала иде. Күршеләребез бик яхшы, тату яшибез, аралашып, ярдәмләшеп торабыз.

Элекке фельдшер турында авыл халкы да бик җылы фикердә.

Мәсәлән, җирле клуб мөдире Ралимә Әхмәтшина: «Кечкенә чакларында балалар авырганда, Нәҗибә апа теләсә кайсы вакытта килеп җитә иде, һәрвакыт киңәшләрен бирде, гел игътибарлы һәм игелекле булды. Мин аңа бик рәхмәтле. Нәҗибә Гамирҗан кызы быел Сара апа исемле 98 яшен тутырган хөрмәтле хатын-кыз янына еш барып йөри, аның сәламәтлеген кайгырта. Һәрвакыт булыша һәм беркемгә дә ярдәм итүдән баш тартмый!»

Гүзәл Гайнуллина: «Ул бик яхшы кеше, үз эшен һәрвакыт шатлык белән башкарды, никадәр генә эше булса да, һәрвакыт ярдәм итте. Без аңа чын күңелдән сәламәтлек телибез!»